یتخذ المومنون الکافرین اولیاء من دون المومنون و من یفعل ذلک فلیس من الله فی شیء الا ان تتقوا منهم تقیه و یحدرکم الله نفسه و الی الله المصیر(۲۸)
مومنین به هیچ بهانه ای نباید کفار را ولی و سرپرست خود بگیرند با اینکه در بین خود کسانی را دارند که سرپرست شوند و هر کس چنین حرمتی ندارد ، مگر اینکه از در تقیه ، سرپرستی کفار را قبول کرده باشد و فراموش نکنند که در بین کسانی که ترس آورند خدا نیز هست و بازگشت همه به سوی خدا است (۲۸)
((لا یتخذ المومنون الکافرین اولیاء من دون المومنین))
کلمه اولیا جمع کلمهولی است ، که از ماده ولایت است ، و ولایت در اصل به معنای مالکیت تدبیر امر است ، مثلا ولی صغیر یا مجنون یا سفیه ، کسی است که مالکیت تدبیر امور و اموال آنان باشد ، که خود آنان مالک اموال خوشند ، ولی تدبیر امر اموالشان به دست ولیشان است.
این معنای اصلی کلمه ولایت است، ولی در مورد حب نیز استعمال شده ، و به تدریج استعمالش زیاد شد ، و این بدان مناسبت بود که غلبا ولایت مستلزم تصرف یک دوست در امور دوست دیگر است ، یک ولی در امور مولی علیه ( یعنی کسی که تحت سرپرستی او است ) دخالت میکند تا پاسخگوی علاقه او نسبت به خودش باشد یک مولی علیه اجازه دخالت در امور خود را به ولیعش میدهد ، تا بیشتر به او تقرب جوید ، اجازه میدهد چون متاثر از خواست و سایر شوون روحی او است ، پس تصرف محبوب در زندگی محب، هیچگاه خالی از حب نیست.
فهرست منابع وماخذ :
۱- معارف اسلامی ۲، علیرضا امینی و محسن جوادی ،فصل دوم ،امامت
۲- ترجمه تفسیر المیزان ،استاد علامه طباطبایی (رض) ،جلد دوم
۳- ترجمه تفسیر المیزان ،استاد علامه طباطبایی(رض)،جلد سوم
۴- ترجمه تفسیر المیزان ،استاد علامه طباطبایی(رض)،جلد پنجم